Just another day at work
Door: Daphne Willems
Blijf op de hoogte en volg Daphne
23 Maart 2018 | Brazilië, Brasilia
Na met een Azerbeidzjaanse journaliste te hebben ontbeten en in de lift een Chileens watertechneut te hebben gesproken, wandel ik naar het congrescentrum met een Egyptische milieuambtenaar. Zomaar drie van de circa 10.000 mensen die hier rondlopen, en iedereen heeft een boeiend verhaal. Hun verhalen zijn waterverhalen, en ik zou ze graag allemaal willen horen. Ik ben op het Wereld Water Forum in Brasilia, Brazilië. Super vermoeiend. En super inspirerend.
We lopen langs een demonstratie met indrukwekkend veel politie: het watertekort in deze stad roept stevige protesten op. De woonwijken hebben twee dagen per week geen water, maar bedrijven zijn niet op rantsoen. De beslissing van een overheid die economie boven de mens stelt; een riskante keuze.
Dat het ook anders kan, leer ik als ik binnen ben. Ik sluit aan bij een sessie over ‘water reserves’: de hoeveelheid water die de riviernatuur nodig heeft om te kunnen functioneren als een buffer. Door ook tijdens droogte deze hoeveelheid te reserveren voor het riviersysteem (dus niet te gebruiken voor industrie, drinkwater of irrigatie), voorkom je water- en voedseltekorten voor de mens. Van een kale kip kun je niet plukken; uit een droge rivier kun je niet tappen. WNF collega’s uit Mexico hebben het concept ontwikkeld, maar het is de Mexicaanse regering die het uitvoert en met verve presenteert. Overheden van Colombia, Ecuador, Guatemala, Paraguay zitten in de zaal en zijn duidelijk geïntrigeerd.
Wereld water dag
Vandaag, dag nummer 4 van het Forum is voor mij de topdag. Het is niet alleen Wereld Water Dag, het is ook de dag waarop de ministers van Brazilië, Bolivia en Paraguay de Pantanal Declaration ondertekenen. Hier hebben we achter de schermen drie jaar naar toe gewerkt met een team WNF-ers uit vijf landen.
Ik kan het bijna niet geloven. Ministers van Buitenlandse zaken spreken teksten uit die de mijne hadden kunnen zijn. “Samen kunnen we onze geliefde Pantanal beschermen.” “Water doesn’t respect borders”. De handtekeningen worden gezet onder een stevig groenblauwe intentieverklaring. De politieke wil, zolang afwezig, is gecreëerd. Bij monde van de Boliviaanse minister van milieu: “Vandaag zijn Brazilië, Bolivia en Paraguay één; Vandaag zijn wij de Pantanal”. Joehoe!
Het voelt als een geweldig resultaat, maar eigenlijk is dit pas het begin. Nu moet er gehandeld gaan worden. Er zal een participatieproces moeten komen, een grensoverschrijdend waterbeheerplan, een organisatievorm om dit te begeleiden, een fonds om het te betalen. Landbouw, visserij, mijnbouw, scheepvaart, drinkwater, toerisme, stedelijke ontwikkeling, natuurbescherming, inheemse volkeren, alle partijen zullen hier een rol in hebben.
Ik ken de onze, die van mij en mijn collega’s: het zal onze rol zijn om de natuur te vertegenwoordigen. Om de immense ‘water reserve’ die de Pantanal is te behouden. Voor dier én mens.
We lopen langs een demonstratie met indrukwekkend veel politie: het watertekort in deze stad roept stevige protesten op. De woonwijken hebben twee dagen per week geen water, maar bedrijven zijn niet op rantsoen. De beslissing van een overheid die economie boven de mens stelt; een riskante keuze.
Dat het ook anders kan, leer ik als ik binnen ben. Ik sluit aan bij een sessie over ‘water reserves’: de hoeveelheid water die de riviernatuur nodig heeft om te kunnen functioneren als een buffer. Door ook tijdens droogte deze hoeveelheid te reserveren voor het riviersysteem (dus niet te gebruiken voor industrie, drinkwater of irrigatie), voorkom je water- en voedseltekorten voor de mens. Van een kale kip kun je niet plukken; uit een droge rivier kun je niet tappen. WNF collega’s uit Mexico hebben het concept ontwikkeld, maar het is de Mexicaanse regering die het uitvoert en met verve presenteert. Overheden van Colombia, Ecuador, Guatemala, Paraguay zitten in de zaal en zijn duidelijk geïntrigeerd.
Wereld water dag
Vandaag, dag nummer 4 van het Forum is voor mij de topdag. Het is niet alleen Wereld Water Dag, het is ook de dag waarop de ministers van Brazilië, Bolivia en Paraguay de Pantanal Declaration ondertekenen. Hier hebben we achter de schermen drie jaar naar toe gewerkt met een team WNF-ers uit vijf landen.
Ik kan het bijna niet geloven. Ministers van Buitenlandse zaken spreken teksten uit die de mijne hadden kunnen zijn. “Samen kunnen we onze geliefde Pantanal beschermen.” “Water doesn’t respect borders”. De handtekeningen worden gezet onder een stevig groenblauwe intentieverklaring. De politieke wil, zolang afwezig, is gecreëerd. Bij monde van de Boliviaanse minister van milieu: “Vandaag zijn Brazilië, Bolivia en Paraguay één; Vandaag zijn wij de Pantanal”. Joehoe!
Het voelt als een geweldig resultaat, maar eigenlijk is dit pas het begin. Nu moet er gehandeld gaan worden. Er zal een participatieproces moeten komen, een grensoverschrijdend waterbeheerplan, een organisatievorm om dit te begeleiden, een fonds om het te betalen. Landbouw, visserij, mijnbouw, scheepvaart, drinkwater, toerisme, stedelijke ontwikkeling, natuurbescherming, inheemse volkeren, alle partijen zullen hier een rol in hebben.
Ik ken de onze, die van mij en mijn collega’s: het zal onze rol zijn om de natuur te vertegenwoordigen. Om de immense ‘water reserve’ die de Pantanal is te behouden. Voor dier én mens.
-
23 Maart 2018 - 06:37
Hans Kampf:
hoi Daphne,
van harte gefeliciteerd!! Heel boeiend en ontzettend nuttig werk. Ik ga zo meteen weer naar mijn eigen project op Gravingen in de Molenpolder, het herstel van 3000 m2 veenmosrietland :) Met een minikraantje zijn we bezig een verland petgat weer open te maken. We zijn er zoet mee, letterlijk met de poten in het veen.
En, het voorjaar begint nu echt, dus heerlijk buiten spelen.
heel veel groet
Hans -
23 Maart 2018 - 07:32
Willem Overmars:
Gefeliciteerd Daphne,
wat jullie daar doen is echt het grote werk !
willem -
24 Maart 2018 - 17:59
Marleen:
Wat supergoed om te lezen Daphne,
ik ben trots op je! -
25 Maart 2018 - 11:11
Els:
Wat een geweldig resultaat m.b.t. de Pantanal.
Moet goed voelen dat alle inspanningen die hieraan voorafgegaan zijn zulke rijpe vruchten hebben afgeworpen. Gefeliciteerd! -
27 Maart 2018 - 10:53
Karin :
Wat ontzettend leuk om te lezen! Drie jaar heel veel inspanningen en dan met dit resultaat. Daar kun je ook echt, met alle andere collega's, trots op zijn. JOEHOE JIPPIE JOEHOE!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
